Mora Çalan Mavi

“ Kıskanır rengini baharda yeşiller, Sevda büyüsü gibisin sen Fîrûze... Sen nazlı bir çiçek, bir orman kuytusu, Üzüm buğusu gibisin sen Fîrûze... ” 1982 senesinde,  Aysel Gürel’in sözlerini yazdığı, Atilla Özdemiroğlu’nun düzenlemesini yaptığı bir şarkıydı Fîrûze... Su gibi akan, kalbin derinlerine nüfûz eden, beynin kıvrımlarını dolaşan,  insanı muhasebeye zorlayan, hâlsiz bırakıp teslim alan, on yıllar boyunca dillerden düşmeyen, bir kadına yazılabilecek en güzel şarkılardan biriydi, bir Sezen Aksu şarkısıydı Fîrûze... Kendimizden bir şeyler bulmasak bile, ileride bulabileceğimiz hissiyle dinledik Fîrûze’yi senelerce. Bir sihir, bir tılsım vardı sanki şarkının sözlerinde... Adeta bir sevda şarkısı değil de, gizem dolu bir “ zaman ” şarkısıydı dinlediğimiz . .. Bu şarkının sözleri bir kavramın, bir şehrin, bir taşın, bir rengin içiçe geçtiği; “ fîrûz ”un “ fîrûze ”ye, “ fîrûze ”nin “ turkuaz ”a dönüştüğü bir hikâyenin içinden doğmuştu. “Fîrûze”nin kökeni “...

Bosna'ya ilk kez 2006 senesinin Şubat ayında gittim. Boşnaklar'a karşı yapılan katliamların üzerinden üzerinden 11 sene geçmişti.Ülke kendini toparlıyordu. Ona rağmen gördüklerim kanımı dondurmuştu, insan olmaktan utanmıştım. Mahcubiyet, üzüntü, öfke, çaresizlik vb hisler her yanımı kaplamıştı. Nefes alamaz olmuştum... Bosna'dan başka bir Halil olarak dönmüştüm... Bugün çoğu eski arkadaşımın tanıyamadığı bir Halil olmama yetmişti Bosna... Ve sonrasında şahit olduklarım: Afganistan, Irak, Myanmar, Lübnan, Mısır, Suriye... Her biri Bosna'da gördüğüm fotoğrafı teyid etmişti geçen seneler içinde... Ben bir ülkenin başına Bosna'nın başına gelenlerden daha fenasının gelemeyeceğini zannederdim safça. Bir şehir en çok Saraybosna kadar acımasızca yerle bir edilebilir diye düşünürdüm... Ve Şimdi Suriye'yi kavuruyor savaş. Kıyas yapmak istemesem de Suriye'de yaşayanların maruz kaldığı saldırıların Bosna'nın maruz kaldıklarını kat kat geçtiğini görüyorum acı için...